Αρχική • Ενημέρωση • “trail tale” στις 19, 20, 26 και 27 Απριλίου. ΑΝΟΜΙΑ

“trail tale” στις 19, 20, 26 και 27 Απριλίου. ΑΝΟΜΙΑ

Η ANOMIA σας προσκαλεί στην performance του ερευνητικού, εκπαιδευτικού και καλλιτεχνικού προγράμματος , ώρα 19:00 στην Αριστείδου 10-12, κυλικείο “Το Στέκι” (εντός στοάς).

μία performance μία συνάντηση μια αφορμή

μία performance

μέρος μιας έρευνας μια σκέψη μία επανεκκίνηση;

μία πρόθεση χωρίς τελεία

τρεις performers κάποιοι άνθρωποι είναι μόνο αυτοί;

μία πρόσκληση για να αφηγηθούμε, να αφουγκραστούμε, να γευτούμε τις ιστορίες μας

μία πρόσκληση να μοιραστούμε αναμνήσεις-χρόνο

Η performance trail tale αποτελεί τον επόμενο σταθμό μοιράσματος στην διαδρομή που έχει ακολουθήσει η ομάδα μέχρι σήμερα.

Αφετηρία της διαδρομής μας στάθηκε η θεωρητική καλλιτεχνική έρευνα πάνω στην μνήμη και την προφορική ιστορία, η οποία οδήγησε σε έναν δίμηνο κύκλο κινητικών εργαστηρίων και προσωπικών συνεντεύξεων με μέλη της Λέσχης Φιλίας Κουκακίου, συνέχισε με την μελέτη και επεξεργασία τόσο του υλικού όσο και της διαδικασίας που ακολουθήθηκε, για να φτάσει σε έναν νέο κύκλο συναντήσεων και προβών και τελικά στην performance αυτή.

Αυτό δεν ήταν έτσι γιαγιά!

Εεε, δεν πειράζει ας προσθέσουμε και κάτι άλλο, δεν το θυμάμαι πως ήταν.

Β.

Η ομάδα του προγράμματος μεγάλωσε και εμπλουτίστηκε με νέους ανθρώπους. Μαζί τους μοιραστήκαμε όσες ιστορίες είχαμε ακούσει, χορέψει, φανταστεί, για να τις ανακαλύψουμε ξανά μέσα από την αναδιαμορφωμένη πρακτική του προγράμματος.

Δημιουργήθηκε, λοιπόν ένα πολυφωνικό σχήμα τριών καλλιτεχνών, που αυτοσχεδιάζει και πλέκει τις αφηγήσεις του με αυτές των άλλων… σε μια, κάθε φορά, μοναδική ιστορία που δεν μπορεί να επαναληφθεί.

Το μόνο που θυμάμαι έντονα ήταν οι μυρωδιές των ανθρώπων μας!

Σ.

Σε στενή σύνδεση με την ερευνητική διαδικασία η performance μεταχειρίζεται τον κινητικό, αφηγηματικό και μουσικό αυτοσχεδιασμό, ενεργοποιώντας και αναδημιουργώντας ατομικές και συλλογικές αναμνήσεις στο τώρα, σε μια πορεία σύγκλισης και παρέκκλισης, αλλά και αναζήτησης …

Μπορούν άραγε οι ατομικές και συλλογικές μας αναμνήσεις να εισχωρήσουν στη δημόσια σφαίρα, να προκαλέσουν αναμνήσεις και συναισθήματα, να αφήσουν ίχνη και αποτυπώματα, δημιουργώντας μια κοινότητα μνήμης στην οποία μετέχουν ερμηνευτές και κοινό;

Είχε πολύ θόρυβο, οι πλεκτομηχανές κάνανε πολύ θόρυβο.

Τώρα είναι πια μία ανάμνηση. Δεν μου λείπει καθόλου αυτός ο θόρυβος.

Ε.