One Stop: πέντε ομάδες της πόλης ενώνουν τις δυνάμεις τους σε μια κοινή δράση

Κάθε Τετάρτη βράδυ πέντε ομάδες της πόλης δημιουργούν μια στάση ανθρωπιάς και αλληλεγγύης στη στέγη του συνΑθηνά του δήμου Αθηναίων.

Τετάρτη βράδυ στο κέντρο της πόλης και στην πλατεία Βαρβακείου ακούγεται ένα γνώριμο τραγούδι από τον μελοποιημένο Σταυρό του Νότου. Και λίγο μετά, ένα ζεστό χειροκρότημα στο νεαρό που το ερμήνευσε. Οι άνθρωποι που τον χειροκρότησαν ξεκουράζονται ευχαριστημένοι και συγκινημένοι στην “κερκίδα” που σχηματίζουν οι κλίμακες που βρίσκονται στις δύο αντικριστές πλευρές του προαύλιου χώρου της στέγης του συνΑθηνά του δήμου Αθηναίων. “Όταν ήμουν νέα πήγαινα στις μπουάτ στην Πλάκα με τον άντρα μου και το άκουγα” μας λέει μια μεσήλικη κυρία που μόλις τέλειωσε το γεύμα της. “Τώρα δεν έχω πια τη δυνατότητα για τέτοια πράγματα. Απόψε όμως ήταν όμορφα. Θα έρχομαι κάθε Τετάρτη όσο είναι εδώ τα παιδιά που βοηθάνε.”

Όπως κάθε Τετάρτη τέτοια ώρα, έτσι κι απόψε πραγματοποιείται εδώ το One Stop, η πρωτοβουλία πέντε ομάδων της πόλης που υλοποιούν δράσεις αλληλεγγύης στην Αθήνα να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να προσφέρουν συνδυαστικά τη βοήθειά τους σε όποιον την αποζητήσει. Στις επάλξεις είναι τα μέλη των ομάδων street work Τhe Unseen και Γέφυρα, για να παράσχουν τις συμβουλευτικές τους υπηρεσίες. Η ομάδα ΠΑΡΕΑ έχει ετοιμάσει δεκάδες μερίδες τσίλι κον κάρνε και τις προσφέρει σε όλους. Το βαν των Ithaca Laundry είναι σταθμευμένο λίγο παραδίπλα. Την ίδια στιγμή ώρα που η ομάδα του Ithaca Laundry κοιτάζει το ρολόι για να υπολογίσει αν θα προλάβει να τους εξυπηρετήσει όλους, η Καίτη Αραβαντινού κουρεύει ασταμάτητα, ενώ προσπαθεί να κρατήσει τον κόσμο σε τάξη ώστε κανένας να μη χάσει τη σειρά του. Στο εσωτερικό της στέγης υπάρχει ζεστός καφές, ενώ από μια βαλίτσα όποιος θέλει μπορεί να διαλέξει κάποιο ελαφρώς μεταχειρισμένο ρούχο που ίσως χρειάζεται. Επιπλέον, απόψε βρίσκονται εδώ ένας γιατρός κι ένας διασώστης για να προσφέρουν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους. Και ο Αλέξανδρος Μακριδάκης, με το τραγούδι και την κιθάρα του, σε ρόλο ψυχαγωγού.

Το One Stop, αν και μετρά μόλις λίγες εβδομάδες λειτουργίας, έχει μαθευτεί γρήγορα και καταγράφει έναν διαρκώς αυξανόμενο αριθμό ωφελούμενων καθώς διαχειρίζεται αποτελεσματικά ένα από τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι που αναγκάζονται να προσφεύγουν σε δομές ή σε ομάδες αλληλεγγύης. Ότι, για να επωφεληθούν τις υπάρχουσες υπηρεσίες, είναι αναγκασμένοι να επισκέπτονται πολλά διαφορετικά σημεία. Κι όλο αυτό τη στιγμή που η ψυχολογική τους κατάσταση δεν τους επιτρέπει να κινητοποιηθούν, γεγονός που μπορεί να τους αποθαρρύνει και να τους οδηγήσει βαθύτερα στην παραίτηση.

Αυτό που εισπράττουν οι επισκέπτες του One Stop είναι κάτι παραπάνω από το άθροισμα των υπηρεσιών που προσφέρει η καθεμία από τις ομάδες και τους αλληλέγγυους πολίτες που συμμετέχουν σε αυτό. Είναι η αίσθηση της ζεστασιάς και της συντροφικότητας που συχνά λείπει από την καθημερινότητα των ανθρώπων που ανήκουν σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες. Σκοπός των διοργανωτών είναι να δημιουργήσουν την αίσθηση της κοινότητας και της γιορτής ξεφεύγοντας ταυτόχρονα από τη λογική της ουράς και της ταλαιπωρίας. “Καλή φάση σου λέω. Είναι ένα παιδί εδώ και μας τραγουδούσε, φάγαμε και τώρα κάθομαι εδώ λίγο να περάσει η ώρα. Σε λίγο πάω να κουρευτώ εδώ που είναι μια κυρία και μας περιποιείται” λέει ένας άλλος κύριος μιλώντας στην άλλη γραμμή του τηλεφώνου του.

Ρωτάμε τον Τάσο Σμετόπουλο, ιδρυτή της ομάδας Unseen και πρωτεργάτη του One Stop, αν είναι ικανοποιημένος από τα αποτελέσματα της δράσης έως τώρα: “Σημασία έχει να είναι χαρούμενοι αυτοί. Αυτή είναι η χαρά μας”.

Μάθετε περισσότερα για το One Stop εδώ και δείτε το σχετικό video.